شاکیان در قیامت
1- رسول اللّه صلى الله علیه و آله
در قرآن مىخوانیم که پیامبر صلى الله علیه و آله در روز قیامت نزد خداوند شکایت کرده و مىگوید: «یا رَبّ انَّ قَومِى اتَّخَذوا هذَا القُرآنَ مَهجُوراً»
به جاى اینکه براى زندهها بخوانند، تنها بر مردهها خواندند، به جاى اینکه کتابزندگى و قانون قرار دهند، کتاب تشریفات و سوگند قرار دادند.به جاى آنکه روبرو قرار دهند، پشت سر گذاردند، به جاى آنکه از آن نور بگیرند، به وسیله آن پول گرفتند.به جاى آنکه آیات آن را به دل بنشانند، بر کاغذ نوشته وبر سنگ تراشیدند، به جاى آنکه او را حفظ نمایند، فراموش نمودند.
2- قرآن
یکى از شکایت کنندگان در قیامت، قرآن کریم است. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند:«یَجِىءُ یَومَ القِیامَةِ ثَلاثَةٌ یَشکُونَ: المُصحَفُ وَالمَسجِدُ وَ العِترَةُ» « بحار، ج 7، ص 222»
گرچه در حدیث شکایت قرآن تنها درباره تحریف و قطعه قطعه کردن آمده است، « وسائل الشیعه، ج 3، ص 484»
3- مسجد
در حدیث مىخوانیم که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: روز قیامت مسجد به درگاه خداوند از مسلمانان شکایت مىکند و مىگوید: «یا رَبّ عَطّلُونِى و ضَیّعُونِى» « وسائل الشیعه، ج 3، ص 484»
با آنکه پیامبر صلى الله علیه و آله درباره رفتن به مسجد فرمود: خداوند براى هر گامى که به سوى مسجد برداشته شود ده پاداش مىدهد و ده لغزش را مىبخشد و ده درجه مرحمت مىفرماید، « وسائل الشیعه، ج 3، ص 483» باز هم مسجدها خلوت بود.
حضرت على علیه السلام فرمود: در مسجد، انسان هم با مردان خدا روبرو و هم با فرمان خدا آشنا و هم مشمول رحمت خدا مىشود. « وسائل الشیعه، ج 3، ص 480»
4- رهبران آسمانى
از جمله شاکیان در قیامت، رهبران آسمانى مىباشند. در حدیث مىخوانیم که روز قیامت اهلبیت پیامبر علیهم السلام به عنوان شکایت مىگویند: «یا رَبّ قَتَلُونَا وَ طَرَّدُونَا وَ شَرَّدُونَا» خدایا! ما را کشتند و تبعید و آواره ساختند.
خدایا! بهجاى پذیرفتن رهبرى بر حقّ ما، به سراغ مسرفان و مفسدان و طاغوتها رفتند.
خدایا! به جاى مودّت و محبّت که مزد رسالت پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله بود، قرنها بر سر منبرها و در نمازها به ما لعنت مىکردند.
خدایا! مقدسّانِ سبک سر و کج فهم (خوارج) و عیّاشانِ دنیاپرست (قاسطین) و مقام پرستانِ بیعت شکن (ناکثین)، در قالب تدیّن و دیندارى با تمام قوا با ما مخالفت کردند.
خدایا! تنها یادگار رسولاللّه صلى الله علیه و آله دخترش فاطمه علیها السلام بود که به او سیلىزده و حقّش را غصب نموده و خود و فرزندانش را شهید کردند.
خدایا! سر مبارک مولود کعبه و وصىّ پیامبر صلى الله علیه و آله حضرت على علیه السلام را با شمشیر شکافتند و جنازه امام حسن علیه السلام را تیر باران کردند و بدن امام حسین علیه السلام را زیر سم اسب رها کردند و عترت او را به اسارت بردند و امامان دیگر را هم در غل و زنجیر و زندان و تبعید ومحاصره به شهادت رساندند و حتّى گنبد و بارگاههاى برمزار آنان را خراب کردند و بالاخره چنان وضعى پیش آوردند که به ناچار حضرت مهدى (عجّل اللّه تعالى فرجه) هم به امر الهى، از چشم مردم پنهان و غیبت اختیار کردند!
خدایا! سادات و نسل ما و راویان احادیث و علماى ربّانى را تبعید، زندان و شکنجه کردند و یا به شهادت رساندند.
خدایا! در برابر رهبران معصوم و عالمان واقعى، آخوندهاى دربارى تراشیدند، و با تهمت، توهین، تفرقه، شایعه و تهدید یاران، به ما خون دل دادند.
خدایا! کار به جایى رسید که نقل احادیث ما که درهاى معارف، حکمت و حقایق بود، در یک زمان ممنوع و در زمان دیگر ارتجاع و در عوض نقل افکار شرقى و غربى روشنفکرى به حساب مىآمد.
