خروج شیر از بین سرگین و خون

 

وَ إِنَّ لَکُمْ فِی الْأَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقیکُمْ مِمَّا فی‏ بُطُونِهِ مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً سائِغاً لِلشَّارِبین‏نحل 66

ترجمه: و در دامها قطعا براى شما عبرتى است از آنچه در شکم آنهاست از میان مدفوع و خون شیرى ناب به شما مى نوشانیم که براى نوشندگان

گواراست 

واضح است که خروج شیر از بین سرگین و خون، سخن بی معنی و غلطی است که نمی تواند گفته ی خدا باشد

پاسخ:اولا فرث به معنای مدفوع وعذره نیست بلکه در عربی به مواد زاید بدن مادامی که در روده باشند و بیرون نیامده باشند فرث میگویند [1]‏و وقتی بیرون میایند به انها روث میگویند و این از ادب قران است که در هیچ آیه ای  کلمه مستهجن و خلاف ادب پیدا نمیکنید ثانیا:اینکه قران میفرمایدشیر از بین موادزاید بدن وخون بیرون میاید به معنای این نیست که مثلا خون و موادزاید کنار هم باشند و شیر با تماس مستقیم با انها در میانشان بیرون اید بلکه همینقدر که شیر از کنار و بین اعضایی که در انها خون و مواد زاید باشد(رگ ها و عروق - روده) حرکت کند ،در صدق عرفی ایه و درست بودن معنا ایه پیش همه مردم کفایت است و ایه اشتباه نیست مثل اینکه بگوییم رودخانه از بین خانه های کناررودخانه عبور میکند و این بدین معنا نیست که رود از روی خانه ها هم عبور میکند و آب خانه ها را فراگرفته باشد هرگز(اگر اشکال شود که با این معنا کردن شما دیگر ایه نکته ای جالب و خواص و معجزه گونه در خروج شیر از بدن نمی ماند چون شیر خالص و صاف با تماس مستقیم با خون وفرث خارج نشده است درجواب گوییم که اینکه مثلا روده و عروق با این نظم فروان و فعالیت دایمی ذره ای سوراخ نشده و نشتی نداشته باشند وهر عضوی فعالیت خود را درست انجام دهد خب این معجزه ای در خلقت است که خداوند به رخ ما میکشد الحمدلله )



[1] لسان العرب ؛ ج‏2 ؛ ص176 کتاب العین ؛ ج‏8 ؛ ص220الْفَرْثُ‏: السرقین ما دام فی الکرش