ویژگى‏هاى ایمان مقبول‏( ایمانی که خدا از ما میخواهد باید چگونه باشد؟ )

ایمانى مورد پذیرش وارزشمند است که داراى ویژگى‏هاى زیر باشد:

1- ایمان همراه با استدلال. قرآن همواره از مخالفان خود، برهان و استدلال مى‏خواهد و مى‏فرماید: «فأتونا بسلطان مبین» « ابراهیم، آیه 10» اگر دلیلى دارید، بر ما ارائه دهید. طبیعى است که یک مسلمان نیز باید در برابر دیگران از دین خود با دلیل و برهان دفاع نماید.

2- ایمان همراه با عمل. در بسیارى از آیات قرآن هنگامى که سخن از اهل ایمان به میان آمده است، بلافاصله «و عملوا الصالحات‏» نیز ذکر شده است. که این عبارت به معناى انجام تمامى کارهاى نیک و شایسته است. زیرا همان گونه که کلمه «مسجد» به معناى یک مسجد و کلمه «مساجد» به معناى چند مسجد و لغت «المساجد» به معناى تمامى مساجد است، کلمه «صالح» نیز به معناى یک عمل نیک و «صالحات» به معناى چند عمل نیک و «الصالحات» به معناى تمامى کارهاى نیک است. قرآن مى‏فرماید: «آمنوا و عملوا الصالحات» یعنى تمام کارهایشان نیک و شایسته است. بنابراین، لازم است که تمامى اعمال مؤمنان صالح و نیک باشد، نه فقط برخى از اعمال آنها.

3- ایمان پایدار. قرآن از مؤمنانى که در ایمانشان پایدار هستند، تمجید مى‏فرماید و آنها را به بهشت و نعمت‏هاى آن بشارت مى‏دهد. «انّ الّذین قالوا ربّنا اللّه ثم استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة ...» « فصّلت، آیه 30»

4- ایمان کامل.

_در حدیث مى‏خوانیم: ایمان ده درجه است. بدیهى است هر مؤمنى به تناسب عمق ایمان و اعتقادش از درجاتى از ایمان برخوردار است.

_شخصى از طرف امام صادق علیه السلام براى سفرى مأموریّت یافت، پس از برگشت، خدمت امام رسید و شروع کرد به انتقاد کردن از مردم آن منطقه و گفت: آنها ایمان‏ ندارند. امام علیه السلام فرمود: ایمان ده درجه دارد، برخى داراى دو درجه‏اند و بعضى چهار درجه و گروهى از درجات بیشترى برخوردارند.

_در حدیث آمده است: اگر مى‏خواهید بدانید فردى چقدر ایمان دارد، ببینید در برابر دریافت چه مبلغى گناه مى‏کند. امّا امیرمؤمنان علیه السلام مى‏فرماید: به خدا قسم اگر هستى را به من دهند که پوست جوى را از دهان مورچه‏اى به زور بگیرم چنین نخواهم کرد. این مطلب بیان کننده درجه ایمان على علیه السلام است، یعنى ایمان او از اهمیّت هستى بیشتر است.

_در دعاى مکارم الاخلاق مى‏خوانیم: «الهى بلّغ بایمانى اکمل الایمان‏» خدایا! ایمانم را به کامل‏ترین درجه برسان.

5- ایمان خالص. ارزش اعمال و ایمان ما به میزان اخلاص و خلوص ما بستگى دارد، هر چه خالص‏تر باشد، مقبولیّت بیشترى خواهد یافت. قرآن از کسانى که ایمان آوردند و ایمان خود را به ظلم نیالودند، تمجید مى‏کند. «الّذین امنوا و لم یلبسوا ایمانهم بالظلم» « انعام، آیه 82» که مراد از ظلم در این آیه شرک است.

6- ایمان بر اساس اختیار و آگاهى. انسان داراى اختیار است. شک و تردید، پشیمانى، انتقاد و تأدیب، دلیل اختیار انسان است. ایمانى ارزش دارد که انسان بر اساس آگاهى و بدون هیچ گونه اجبارى به آن رسیده باشد. چنانکه قرآن مى‏فرماید:«لا اکراه فى الدین» « بقره، آیه 256»

7- ایمان همراه با تفکّر. از دیدگاه قرآن، ایمانى ارزشمند است که بر اساس فکر و تعقّل در آفرینش باشد در قرآن مى‏خوانیم: «و یتفکّرون فى خلق السموات و الأرض ربّنا ما خَلقتَ هذا باطلًا» « آل‏عمران، آیه 190» ابتدا در آفرینش زمین و آسمان فکر مى‏کنند و سپس مى‏گویند:خداوندا! این آفرینش بیهوده نیست.