سؤال: کار انبیا با کار مخترعان و مرتاضان و ساحران و پهلوانان چه فرقى دارد؟ آنان نیز به اعمالى دست مىزنند که از عهده دیگران برنمىآید، چرا به آنها پیامبر گفته نمىشود؟
پاسخ:
1- کار این افراد در اثر تعلیم است. مرتاضان و مخترعان، دوره و استاد دیدهاند، ولى انبیا، معلم و مرشد و استادى ندیدهاند.
2- کار این افراد تمرینى است بر خلاف کار انبیا. مرتاضى که چهل روز نمىخوابد یا غذا نمىخورد و پهلوانى که وزنه سنگینى را بر سر دست مىگیرد، در اثر مدتها تمرین، این توانایى را پیدا کردهاند.
مردمى که دور حضرت صالح جمع شدند و به او گفتند که اگر تو با قدرت الهى رابطه دارى، الآن از همین کوه شترى با چنان خصوصیّاتى بیرون آور. او نگفت صبر کنید تا من تمرین کنم و کمکم در اثر تمرین، از کوه شترى بیرون آورم. علاوه بر آنکه اصولًا چنین کارهاى شگفتى با تمرین هم شدنى نیست.
3- کار این افراد غالباً با اهداف مادى توأم است. اگر ساحرى دست به سحر مىزند یا پهلوانى وزنه برمىدارد یا مرتاضى عملى انجام مىدهد، یا براى جلب نظر مردم است، یا جمع مال یا سرگرمى و یا در نهایت، داشتن یک زندگى شیرین. اما هدف انبیا، ساختن انسان والا و جامعه ایدهآل و هدایت انسان به سوى قدرتى دیگر است.
4- این افراد امکان سوء سابقه دارند، ولى انبیا معصوماند و هیچ گونه نقطه ضعفى در زندگى وجود ندارد.
5- ساحر و مرتاض و مخترع، هرگز نمىگویند که این عمل را دیگران نمىتوانند انجام دهند و جرأت مبارزطلبى ندارند، امّا پیامبران، با کمال شهامت و آرامش اعلام مىکنند: دیگران قادر بر انجام چنین عملى نیستند.
بنابراین میان معجزه انبیا وکارهاى چشم پرکنِ دیگران، هم از نظر نوع عمل وهماز نظر هدف و هم از جهت شخصى که انجام مىدهد، فرقهاى متعددى است که با کمى توجه هرگز انسان میان ساحران ومرتاضان ونابغهها ومخترعان با پیامبران دچار اشتباه نمىشود.
